Comezamos un Ano Santo

O ano 2025 é un Ano Santo Xubilar. Cunha cadencia de vinte e cinco anos, a Igrexa celebra esta tradición que ten as súas orixes na propia lei mosaica: na sacra escritura convidábase a que cada cincuenta anos se celebrase un ano especial no que a terra, da que Deus era o único propietario e que a repartía xustamente entre o seu pobo, volvese ao antigo dono, se perdoasen as débedas e os escravos recuperasen a liberdade. Era un desexo feito institución de manter no pobo de Israel unha comunidade fraterna, onde todos tivesen o necesario para vivir e se recuperase a harmonía primitiva da creación.

Con ese mesmo espírito de reconciliación e liberación vivimos este novo Ano Xubilar. Trátase tamén de vivir un ano especial, un tempo de graza que o Señor nos regala para restablecer a nosa relación con Deus, cos irmáns e coa casa común que habitamos. É unha nova ocasión para gozar da misericordia de Deus que quere facer novas todas as cousas, que quere renovarnos en profundidade. Ese é tamén o sentido das indulxencias. Co Ano Xubilar quérese recuperar o gozo de vivir a fe, a experiencia dun Deus que nos libera e sanda profundamente.

O lema escollido para este ano é ben elocuente: “A esperanza non defrauda” (Rom 5,5). Como sinala o papa Francisco na bula de convocatoria, os nosos tempos están especialmente marcados pola desesperanza. A nivel mundial existen moitos factores que nos enchen de temor ante o futuro: as guerras e as violencias tan presentes, o clima de crispación que nos envolve, a situación dos emigrantes, o cambio climático, a fractura social e a desigualdade crecente…

Tamén a nivel eclesial vivimos tempos difíciles: fáisenos complexa a transmisión da fe, o relixioso desvirtúase, o envellecemento das nosas comunidades é elocuente, a ausencia de vocacións sacerdotais e relixiosas dóenos, a comuñón interna desvanécese…

A todo iso hai que unir o que cada un vive a nivel persoal: moitos están marcados pola dor e o sufrimento, polas dificultades de todo tipo, pola fraxilidade das relacións e a soidade, polo esforzo e o sacrificio, pola escuridade e o medo ante o mañá…

Precisamente neste contexto ecoa con moita forza e urxencia a esperanza que nace de Xesús. É a esperanza que foi acollida na súa vida terrea. É a esperanza que alimentou o camiñar de tantos crentes durante séculos. É a esperanza que hoxe tamén nos permite vivir e afrontar con confianza o noso futuro. É a esperanza que non elimina os problemas pero é máis forte e grande que estes. Esta é a esperanza que ofrecemos ao noso mundo e aos nosos irmáns. Xesús é a esperanza que necesitamos, tan afastada dun infantil e oco optimismo. É unha esperanza que se fundamenta na fe e que se nutre e expresa na caridade. Unha esperanza que nace da experiencia gozosa do encontro con Cristo Resucitado que nos abre a unha vida nova, a vida eterna. Aquí reside a razón para a esperanza.

Moi belamente o di o papa Francisco na bula de convocatoria: “Nós, en cambio, en virtude da esperanza na que fomos salvados, mirando á vez que pasa, temos a certeza de que a historia da humanidade e a de cada un de nós non se dirixen cara a un punto cego ou un abismo escuro, senón que se orientan ao encontro co Señor da gloria. Vivamos por tanto na espera da súa vinda e na esperanza de vivir para sempre nel. É con este espírito que facemos nosa a ardente invocación dos primeiros cristiáns, coa que termina a Sacra Escritura: «Ven, Señor Xesús!».

Convídovos a unirnos xuntos á inauguración do Xubileu que teremos en Ferrol o vindeiro domingo 29. Comezaremos ás 12:30 horas na igrexa do Carmen e peregrinaremos ata a concatedral para celebrar alí a eucaristía. Convídovos a que, durante o ano, peregrinedes tamén persoalmente, en familia, en comunidade… cara a algunha das nosas catro igrexas xubilares: alí poderedes degustar, como se establece, esta esperanza que nos leva á misericordia.

O voso irmán e amigo,

+ Fernando, bispo de Mondoñedo-Ferrol

Artículos relacionados

Síguenos

5,484FansMe gusta
4,606SeguidoresSeguir
1,230SuscriptoresSuscribirte

Últimas publicaciones

Etiquetas